هنگامی که سال پیش ایران را برای اولین بار دیدم،بعضی از افراد در پایگاه اصلی سبک نی پون کان نگران این بودند که شاید اگر به ایران سفرکنم برای بازگشت مجددم به ایالات متحده امریکا با مشکل روبرو خواهم شد،بعضی افراد نگران این بودند که شاید من نتوانم به اسرائیل و دیگر کشور ها سفر کنم و یا شاید توجه سازمان اطلاعات امریکا به من جلب شود.بعد از این سفر اول،متوجه شدم که در بازگشتم به ایالات متحده امریکا توجه بیشتری در گذر کردن ازقسمت مهاجرت به من جلب شده است.
من میدانم که داستانها ی مثبت و پیامهایی که برای هنرجویان و دوستانم بعد از بازگشتم از ایران در سال پیش بازگو کردم مسیر طولانیی را در جهت بر طرف کردن ترس آنها طی کرده است.امسال ،وقتی برای این سفر دوم به ایران آماده شدم،هیچ کس در مورد من نگران نبود.حتی بعضی از هنورجویانم به جد خواستارهمراهی من در این سفر بودند.
حتی یک "شاید" ایجاد تردید می کند،جرقه ترسی را می زند که باعث می شود که یک پادشاهی دروازه های قلعه اش را ببندد (Rouyo)
حتی یک "شاید" باعث می شود که یک پادشاهی ارتباطش را دیگری قطع کند، قلعه دیگر را به واسطه تحریم ها قرتطینه کند. (Hyoryozeme)
عملکردن بر مبنای ترس از اینکه "شاید"چه می تواند بکند،در حقیقت عامل تبدیل آن ترس ها به واقعیت می شود.
همیشه مهم این است که آماده باشیم، اما گشاده رو باقی ماندن و آزادانه گفتگو کردن بهترین راه حل برای تبدیل کردن "شاید" به چه "می تواند" صلحمند و مفید برای همه باشد است.
من یک گردشگر شخصی هستم و هیچ مشکلی برای گرفتن ویزا در فرودگاه تهران نداشتم.این پروسه به خوبی انجام شد و تمام ترسی که در مورد اینکه شاید نتوانم ویزا را در فرودگاه بگیرم و برگشت داده شوم نا پدید شدند.در این حالت،عملم بوسیله رفتن به تهران با وجود ترس هایم از شاید ها،بر آن ها پیروز شد. ممکن است در هرگوشه ای،در هر لحظه ای "شایدی " وجود داشته باشد. اگر ما طعمه ی ترس های "شاید ها" شویم ،نخواهیم توانست هیچ موفقیتی کسب کنیم . نخواهیم توانست به هیچ چیز اعتقادو باور داشته باشیم.
در این دیدارم مانند دیدار قبلی ام از ایران،من فقط مردمانی دلپسند دیدم و تجربه ای غنی و مثبت داشتم،من صادقانه از تمام آی کی دو کاران، کارکنان هتل و دیگر دستیارانی که در ایران با من بسیار مهربان و با محبت بودند تشکر می کنم.
شیهان کوبایاشی به دعوت آی کی دو آی کی کای جمهوری اسلامی ایران(IAA) و موسس و مربی ارشد IAA شیهان آقساقلو به ایران آمد.به احترام مراسم دهمین سالگرد IAA .وهمچنین ریاستGUNMA آی کی کای شیهان توشی یوکی آرای)دان هفت آی کی کای) به همراه شیهان کوبایاشی حضور داشتند.
این یک سمینار رسمی آی کی کای بود و به عنوان رهبر یک دو جوی مستقل ،به خوبی فهمیدم که شرکت در این سمینار در هر شرایطی و جایگاهی به جز برای رفع نیازهای دستیاری شیهان کوبایاشی به عنوان دستیار شخصی ایشان، یک قانون شکنی بزرگ محسوب می شود. تنها جایی که مفتخر به همکاری در درخواستی در کلاس شدم ،کار کردن در تمرین بانوان بود.
این کار قسمتی از برنامه سمینار سالگرد نبود و برای روزی که شیهان کوبایاشی از سفر طولانیشان از ژاپن رسیده بودند برنامه ریزی شده بود.
تحت قوانین مذهبی ایرانی،مرد ها بدون کسب اجازه مخصوص از پلیس مذهبی مجاز به آموزش در تمرین بانوان نیستند.از آنجایی که قبلا من در تمرین بانوان کار کرده بودم،این اجازه به من داده شد و من انتخاب شدم تا در تمرین بانوان کمک کنم.در تمرین بانوان، بازی های تمرینی ژاپنی را راهنمایی کردم و نمایش کاراته بانوان را دیدم. من در کلاس بانوان آی کی دو آموزش ندادم.
شیهان کوبایاشی و شیهان آرای تمام کلاس ها را برای مردان در دهمین سمینار سالگرد IAA معرفی کردند. من محاسبه کردم که هر دو شیهان روی هم سال هاشون مجموعا برابر 146 است.بعد از چنین سفر طولانی و با چنین برنامه ریزی طاقت فرسا،وظیفه من این بود تا شیهان کوبایاشی تا حد امکان راحت باشند.هدف من این بود که آنان روزهای سمینار را در کمال سلامت و با روحیه ای عالی به پایان برسانند. تجربه من در سفر به کشورهای مسلمان به من کمک کرد تا به آن دو شیهان در درک فرهنگ متفاوت و رسومات و گفتگویی آسان یاری برسانم. من خیلی مفتخر و سربلند بودم که تا این حد قادر به خدمت در تسهیل در گفتمان میان این دو فرهنگ بسیار متفاوت باشم.
در تمام مدت نمایش که در سمیناربرگزار شد،در مقابل تعداد زیادی مخاطب شامل هنرجویان و عموم، از من خواسته شد تا نمایشی انجام دهم. با کسب اجازه از هر دو شیهان یک نمایش سه دقیقه ای از تکنیک های چوب سبک کاشیما شینتو زیو را اجرا کردم.من آی کی دو نمایش ندادم. من این نمایش را چون با افنخار و احترام به عنوان یک رزمی کار از من درخواست شد به اجرا گذاشتم.
شیهان کوبایاشی 72 سال دارند ، اما متد آموزشی ایشان در ایران بسیار مسلط و پذیرفته شده بود.ایشان حتی یک اوکمی به عنوان قسمنی از متود آموزشی خود که همراه تکنیکهایی که ایشان برای آنها معروفند، سواری وازا ،بود برای هنرجویان به نمایش گذاشتند. من با مشاهده شیهان کوبایاشی، به میزان زیادی آموختم.(تمرین من تمرین نگاه کردن متوریگیتو بود.)و همچنین نگاه کردن هنرجویان ایرانی که در تکنیکهایشان قدرتمند و ماهر ،مخلص ومتعهد در تماریناتشان و با احترام در رفتارشان بودند.سنسی علی اقساقلو با تلاش فوق العاده خود کار با شکوهی با ساخت IAA به عنوان یک موسسه آی کی دو انجام داده است.آی کی کای IAA را نساخت.مردم ایران و روح آنان با هم IAAرا قدرتمند و محکم آنگونه که امروز شده ساخته اند. من احترام بسیاری برای علی سنسی، اعضا وهنرجویانش برای تلاششان و دستاوردهایشان در آی کی دو قائلم.
من علی سنسی را تا فروهگاه همراهی کردم تا به استقبال شیهان کوبایاشی وهیئت همراه ایشان که به تهران رسیده بودند برویم.هنگامی که منتظر نشستن هواپیما بودیم علی سنسی به من گفت:باور اینکه شیهان کوبایاشی واقعا داره به ایران میاد برام سخته،ده سال منتظر چنین لحظه ای بودم.شیهان کوبایاشی تلاش من را درک می کنند.با این کلمات،و بدون فکر کردن در مورد اعضا و هنر جویانی که در کنارش بودند، علی سنسی از شادی فکر دیدن استادش درسرزمینش، اشک ریخت.
من با اینکه تلاش های علی سنسی بسیار زیاد بوده است موافقم.از زمانی که او برای آموختن آی کی دو در ژاپن گذاشت تا سالهایی که او صرف پایه گذاری و ساختن موسسه IAA در ایران کرد.یقینا اساتید دیگری در گیر این امر بودند. اما از همان ابتداتا امروزی که ما در فرودگاه منتظر رسیدن غریب الوقوع استادش کوبایاشی هستیم ،این علی سنسی بود که سخت کار کرد تا تمام این ها را بچرخواند. دستاوردهای علی سنسی لایق تصدیق کردن اند.
وقتی که ایران را ترک کردم، بسیاری از دوستان آی کی دوی ایرانم برای بدرقه من آمده بودند. آنها باهم مقداری پول جمع کرده بودند و با این جملات آن را به من دادند"هوما سنسی، شما خیلی کارهای خوب در کشور های فقیر مسلمان در سرتاسر جهان انجام می دهید و به بسیاری از مردم کمک می کنید. لطفا این پول را بگیرید و برای پروژه هایتان استفاده کنید".من از این پیشنهاد تحت تاثیر قرار گرفتم ولی سریع جواب دادم"این پولی را که جمع کردید را بگیرید و از آن برای شرکت در سمینار فدراسیون آی کی دو که سپتامر امسال درواکایامای ژاپن برگزار می شود استفاده کنید".این بار نوبت من بود تا احساس شادی کنم هنگامی که با این علت پول را به آنان بر گردانم.
هنگامی که به ایالات متحده بازگشتم، متوجه شدم که آقای ماساکی تانی به IAA ایران پیغام فرستاده اند ، در مورد شرکت کردن من درمراسم سمینار دهمین سالگردIAA شکایت کردند.آقای تانی در مورد من به IAA شکایت کرد که "شما مربیی را برای آموزش در چنین مراسمی دعوت کرده اید که آی کی کای نبوده و این امر برای هنرجویان آی کی کای در سراسر جهان گیج کننده است.
این من را ناراحت کرد اما شگفت زده ام نکرد.در طول 43 سال گذشته من خیلی رویداد هاو مشکلاتی را با دفتر اصلی آی کی کای شنیده و تجربه کرده ام.اما این بار یک سوئ تفاهم عظیم از سمت اقای تانی بود.
اکنون که این مقاله نوشته می شود،هنوز هیچ ادقام رسمی اظهارات توسط اقای تانی بخش بین المللی دفتر مرکزی آی کی کای انجام نشده است.
امید صادقانه من این است که این اعمال منحرف و کوته نظرانه آی کی کای ،آی کی دو کاران پاک و خوش قلب در ایران را شرمنده و نا امید نکند.
تهمت های دیگری در این نامه شکایت وجود داشت که هیچ ربطی باIAA در ایران نداشت.من فراموش نکرده ام.این نکات نیز باید با توجیهی قابل قبول جواب داده شوند.